شعرحسنی

الفبا - نظر بدهید

چهارشنبه 92/7/17

منبع:کودکان خوب من

یه جـــــــای خـــــوب و با صفا

تـــــوی دهـــــی اون دور دورا

بازی می کرد تو دشت و دمن

یه پسری بود اسمش حسن

بازی می کـــرد با بچــــــه ها

همه اش ولو تو کــــــــوچه ها

چه بچــــــــه ای آه و آه و آه		صبح می خوابید تا ســـاعت ده
همه کارش بد و ناتـــــــــموم		تنبلی می کرد نمی رفت حموم
از صبح تا شب بخور و بخواب		تــوی خونـــــــــه یا کـــــــنار آب

سرو صدا به پا می کــــــرد		با بچــــه ها دعوا می کــــــــرد
کنار ننه ، بنشین همین جا		ننه اش می گفــت : حسنی بیا
این قدر ، تو کوچه ها نمون		مشقهامو بنویس ، درساتو بخون

بازی رو فرامـــوش نمی کرد		اما حســـــــن گــــوش نمــــی کرد
همه کـــــــاراش بد و ناتموم		درس نمی خوند ، نمی رفت حموم
دیگه غذایی نمی پخت براش		یه روز ننــه اش ، دعوا کرد باهاش

دیگه تنها موند توی کوچه ها		قهر کردن باهاش همه بچه ها
نه هم صحبتی نه یه آشـنا		حسنی دیگه شد تک و تنهـــــا
برای دوستانش لک زده دلش		همه اونـــها کــــــردن ولــــــش

دوید و رفت پیـــــش مــــــادرش		فکری اومـــــــد تـــــوی ســـــرش
یه بقچه روی دوشش گذاشتش		از توی خونه یه حـــــــوله برداشت
رفت و میون حمــــــــوم نشست		یه لیف و صابون گرفت به دست

حسنی نگو یه دســـــــته گـــــل		تمیز شـــــد و تپـــــل و مپل
شب خواب دوستاش و می دید		اومد خونه شب زود خوابید
ننه حسن یهـــــو اونــــــو دیـــــد		کله صبح گـــیوه پوشــــــید

اول صـــــبح بی ســــــرو صــــدا		گفت حسنی ، می ری به کــــجا ؟
درس بخونم ، نباشـــــم تنـــــها		گفت : می رم مکتب ، پیش بچه ها
خنده اش گرفت قاه قاه خندید		تا مادرش این حـــــــرف و شـــــنید

به مکتب می رم کارم بــــده ؟		حسنی می گفت ننه چی شده
باید به مکتب می رفتی دیروز		آخه عزیزم ، تعطــــــیله امــــــروز
آدم بی نظم سست و بیکاره		بدون هر کاری موقــــعی داره

دیگه هم با مــــــن نکـــــن لجبازی		هم می ری مکتب هم می ری بازی
همه کـــــــارها روبرا می شــــــه		با نظم و ترتیب بدون همـــــــــیشه
خنده اش گرفت چون که می دید		ننه حسن قـــاه ، قـــــاه خـــــــندید
وقتی می رفت جمعه می رفـــــت		حسنی به مکــــــتب نمی رفــــــت

برچسب ها : شعر ,

مطلب بعدی : کفشدوزک ها

لبخندکودکی